De Bell UH-1 Iroquois (Bell UH-1 Huey 218) is een veelzijdige militaire helikopter die bekend werd onder zijn bijnaam “Huey” – een verbasterde afkorting van Utility Helicopter – en van de Vietnamoorlog. Er is bijna geen ondersteunende of operationele taak op te noemen waarvoor dit toestel ergens ter wereld niet is ingezet. In de loop der tijd werden twee versies van dit toestel uitgebracht; de 1-motorige modellen 204 en 205 en de 2-motorige modellen 212 en 412. Het toestel is vrijwel over de gehele wereld geëxporteerd en verricht naast enkele militaire nu vooral civiele diensten.

In 1955 liet de US Army, vanwege gebrek aan kennis hierover, het volledig aan de USAF over welk turbo-aangedreven toestel het meest geschikt zou zijn voor invoering bij het US Army Medical Service Corps. Dit korps werd belast met het vervoer van gewonden.

De firma Bell Helicopter Company presenteerde hierop zijn testmodel de XH-40. Dit ontwerp werd goedgekeurd waarop de naam werd veranderd tot Bell 204 H(elicopter) U(tility)-1. Dit werd verbasterd tot de bijnaam HUEY; een naam die het toestel nooit meer kwijt zou raken. Bell UH-1 Huey

Het toestel werd aangedreven door de nieuwe Lycoming T-53-turbinemotor en bezat een 2-bladige hoofd- en staartrotor die het toestel in de vlucht een zeer kenmerkend klepperend geluid gaven. Naarmate de motor meer werd belast nam ook het geklepper toe.

De eerste vlucht van de toekomstige standaardhelikopter vond in oktober 1956 plaats. Na verdere ontwikkeling rolden de eerste toestellen in 1959 van de productielijn. Het was de bedoeling dat het toestel de verouderde H-19 utility-helikopter, de Sikorsky H-84 en de Vertol H-21 Shawnee zou gaan vervangen.

In 1962 verklaarde het Ministerie van Defensie hem operationeel waarop aan het type de naam Bell UH-1 Huey werd toegewezen. Vrijwel meteen daarna werd hij in de Vietnamoorlog ingezet.^[1]

Vanwege de operationele inzet kwamen meteen alle gebreken van het toestel aan het licht waarop de nodige verbeteringen werden aangebracht; hierdoor ontstonden vele versies.

De verschillende Bell UH-1 Huey 218 -typen konden standaard worden bewapend met

• 2× M60D (later M240D) 7,62mm-machinegeweer of
• 2× GAU16A 0,50 inch kaliber machinegeweer of
• 2× GAU17A 7,622mm-machinegeweer

Deze waren op de landingsstrips gemonteerd en werden door de bemanning zelf in alle richtingen bediend. De GAU17A kon ook door de vlieger zelf worden bediend maar dan alleen vooruit vurend.

• 2× containers met respectievelijk 7 of maximaal 19 2,75 inch Hydra 70-raketten
• 1× M129 40mm-granaatwerper met 20 granaten
• 1× M5 kanon met 300 fragmentatiepatronen
• 2× M134 7,62mm rapid fire Miniguns met 2× 4800 patronen
• 2× M22-raketsystemen met 2×3 AGM22 draadgeleide lucht-grondraketten