Transmissie

Alle voertuigen hebben achterwielaandrijving. De voorwielaandrijving is apart inschakelbaar zodat een 4 x 4 aandrijving ontstaat. De achteras is voorzien van een sperdifferentieel. Het voordifferentieel is geïntegreerd in de versnellingsbak. De aan de Bundeswehr geleverde benzinemodellen zijn zonder zonder sperinrichting op het voorste differentieel uitgevoerd. De civiele versie had zo’n sperdifferentieel als optie.

De versnellingsbak heeft vier versnellingen vooruit en een achteruitrijversnelling, alsmede een ongesynchroniseerde ‘terreinversnelling’ met een grote reductie. Hierbij wordt de topsnelheid van de auto ongeveer gehalveerd maar de trekkracht verdubbeld. De extra reductie kan alleen worden gebruikt als ook de voorwielaandrijving is ingeschakeld. Zowel de extra reductie als de sperinrichting(en) kunnen, naar believen rijdend in- of uitgeschakeld worden.

Het vierwielaandrijving-systeem dat Audi voor deze auto ontwikkelde was de basis voor het quattro-systeem dat later op de civiele auto’s van dat merk werd toegepast.^[5]

Elektrisch systeem

Bijzonder is dat de bij de Bundeswehr ingezette auto voorzien zijn van een 24 volts boordspanning.^[6] Nadeel hiervan is dat de hierdoor noodzakelijke 24 volts startmotor en het ontstekingssysteem aanmerkelijk duurder zijn. Ook dienen er twee – in serie-geschakelde – 12 volt-accu’s gebruikt te worden die het gewicht van het voertuig verhogen. De accu’s waren onder de achterbank geplaatst en een bijzonderheid is dat het afdekplaatje van de accuruimte als nevenfunctie, bij het rijden door (diep) water, vóór de koelgrille geplaatst kon worden, als een soort waterkering voor de motorruimte.^[bron?]

Prestaties

De VW Iltis accelereerde in 21 seconden van 0 naar 100 km/u en bereikt een maximale topsnelheid van 130 km/u. Deze relatief matige prestaties zijn het gevolg van het hoge gewicht van het voertuig. Door het hoge zwaartepunt en de aard van de diagonale terreinbanden, had de auto de neiging te slippen in scherpe bochten, of zelfs te kantelen. Daarom werd bij de Bundeswehr aanbevolen, de auto alleen met ingeschakelde voorwielaandrijving (dus vierwielaandrijving) te rijden.

Verschillen tussen Duitse en Canadese/Belgische versie

(Veel van deze details zijn op de in 1987-’88 in België gebouwde en aan Duitsland geleverde, turbodiesel-modellen toegepast.)

• Standaard een sperinrichting op het voordifferentieel
• Metalen bedieningshandel voor sperinrichting in plaats van kunststof
• Versterkte aandrijfassen
• Controlelampjes op het instrumentenpaneel betreffende de vierwielaandrijving en sperdifferentiëlen, met de bijbehorende schakelaars
• Koelwatertemperatuurmeter
• Accuspanningmeter (reguliere boordaccu’s)
• Accuspanningmeter (extra accu’s voor radio, bij verbindingsdienstvoertuigen)
• Richtingaanwijzers aan de zijkant
• Aangepaste kabelboom van het elektrisch systeem
• Antennebevestiging op linkervoorspatbord verwijderd cq. veranderd
• Rechtsachter aan de wagen geen bevestigingsmogelijkheid voor een antennesteun
• Bevestigingssteun voor spade, onder de motorkap, aangepast aan Amerikaans model schep
• Uniroyal T9- of Michelin X banden
• Voordeurramen met twee ritssluitingen
• Achterdeurramen rechthoekig
• Bredere radiateur
• Ontsteking-verdeler luchtgekoeld
• Krik in rechteropbergruimte
• Bevestiging van carrosserie op het chassis met 6 in plaats van 4 rubberblokken (z.g. silent blocks)

Militaire gebruikers

• Huidige gebruikers:
  •  Argentinië
  •  België Vanaf 1985 verving de Bombardier Iltis in de Belgische krijgsmacht de Minerva T.T. (een in België in licentie gebouwde Land Rover).^[7]
  •  Noord-Macedonië
• Voormalige gebruikers:
  •  Canada (vervangen door Mercedes Benz G)
  •  Estland (vervangen door Mercedes Benz G)
  •  Bondsrepubliek Duitsland (vervangen door Mercedes Benz G)

Rallysport

Tijdens de 1980-editie van de “Rallye Oasis” (de huidige Dakar-rally) eindigden vier met VW Iltis uitgeruste teams hoog in de klassering. Het Duitse team Kotulinsky/Löffelmann eindigde als eerste. Deze auto, met startnummer 137, staat tentoongesteld in het Automuseum Wolfsburg. De drie andere teams eindigden op plaats 2, 4 en 9, hetgeen een bijzondere prestatie is omdat de vier auto’s nagenoeg standaard waren.